Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Μ' αγώνες τιμάμε τους νεκρούς μας


Το Σάββατο το μεσημέρι 22 Οκτώβρη 2011, η εργατική τάξη αποχαιρέτησε το νεκρό της. Είπε ένα αγωνιστικό «αντίο» στον Δημήτρη Κοτζαρίδη, οικοδόμο, που έχασε τη ζωή του κατή τη διάρκεια της δολοφονικής επίθεσης παρακρατικών ομάδων στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ την περασμένη Πέμπτη, 20 Οκτώβρη. Η κηδεία του συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ μετατράπηκε σε μεγαλειώδη συγκέντρωση, σε μια διαδήλωση αντάξια της θυσίας του.
Χιλιάδες εργάτες και εργάτριες, νεολαίοι, αυτοαπασχολούμενοι, άνθρωποι του μόχθου και του αγώνα - όπως ήταν και ο ίδιος - πλημμύρισαν ασφυκτικά το νεκροταφείο του Βύρωνα, για να τιμήσουν το νεκρό αγωνιστή. Ηταν ένα «κατευόδιο» αντίστοιχο της ζωής και της δράσης του μαχητή συνδικαλιστή οικοδόμου, γραμματέα του παραρτήματος των οικοδόμων στο Βύρωνα. Ενας αποχαιρετισμός - υπόσχεση αγώνα, υπόσχεση πως τα ιδανικά για τα οποία έδωσε τη ζωή του ο Δημήτρης, θα βρουν χιλιάδες και χιλιάδες συνεχιστές.
Μόλις το φέρετρο, το στολισμένο με τις σημαίες του Συνδικάτου Οικοδόμων και του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου εμφανίζεται, το πλήθος του κόσμου ξεσπά σε αυθόρμητα χειροκροτήματα. Μπροστά είναι οι γονείς του, ο αδελφός του, η γυναίκα του Ελένη και οι κόρες του Δέσποινα και Νάνση. Ενας «διάδρομος» σχηματίζεται για να περάσει. Οι σύντροφοί του στο μεροκάματο, οι οικοδόμοι του Συνδικάτου, τον κουβαλούν στους ώμους τους μέχρι να φτάσει στην εκκλησία. Στη διάρκεια της τελετής, οι ίδιοι, οι συνάδελφοί του εναλλάσσονται στην τιμητική φρουρά, ο πρόεδρος Γιάννης Τασιούλας, ο γραμματέας Γιώργος Θεοδώρου, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, φίλοι και συναγωνιστές του. Μετά την τέλεση της νεκρώσιμης ακολουθίας ο Γ. Τασιούλας εκφωνεί τον επικήδειο.
Οταν το φέρετρο με τη σορό εμφανίζεται και πάλι μπροστά στους χιλιάδες συγκεντρωμένους, νέα χειροκροτήματα ξεσπούν και ακούγεται το πρώτο σύνθημα: «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά». Σαν αντίλαλος, ακούγεται ξανά και ξανά μέχρι να το φωνάξει και ο τελευταίος συγκεντρωμένος. Δεκάδες τριαντάφυλλα ραίνουν το φέρετρο πάνω απ' τους ώμους των συντρόφων του και αμέσως ακούγεται το νέο σύνθημα - υπόσχεση: «Ενας στο χώμα χιλιάδες στον αγώνα» και «Μ' αγώνες τιμάμε τους νεκρούς μας». Τα χειροκροτήματα είναι ασταμάτητα. Για μια στιγμή, όλοι σωπαίνουν. Αυθόρμητα ο κόσμος που βρίσκεται μπροστά τραγουδάει το «Επέσατε θύματα»...
Η Ελένη, η γυναίκα του Δημήτρη, μιλάει με το στόμα όλων όσων βρίσκονταν εκεί: «Ο,τι πάλεψες θα το παλέψουμε. Για το δίκιο όλων, γι' αυτό ήσουν εκεί, για όλους!», λέει, σα να μιλάει στον ίδιο και σε όλους τους συγκεντρωμένους, ταυτόχρονα.
Κι αυθόρμητα, νέα συνθήματα δονούν το χώρο: «Εννιά δεκαετίες αγώνας και θυσία το Κ-Κ-Ε στην πρωτοπορία», «Σε ΚΚΕ και ΚΝΕ δεν πιάνουν απειλές, κάτω τα χέρια απ' τους κομμουνιστές», «Η τρομοκρατία δε θα περάσει, του λαού η πάλη θα τη σπάσει». Ολοι τραγουδούν το «Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες, οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι νεκροί»... Τα συνθήματα αντιλαλούν σε όλη την περιοχή ξανά και ξανά και η κηδεία μετατρέπεται σε μια ογκώδη διαδήλωση.
Στην κηδεία παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τη ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος Αλέκα Παπαρήγα, και από το Γραφείο του ΚΣ της ΚΝΕ με επικεφαλής το Γραμματέα του, Θοδωρή Χιώνη. Επίσης παραβρέθηκε σύσσωμη η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, εκπρόσωποι από την Ομοσπονδία Οικοδόμων, από δεκάδες Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Σωματεία εργαζομένων.

«Δε θα χάσουμε από τα μάτια μας τον ένοχο του χαμού σου»
Ο επικήδειος λόγος από τον πρόεδρο του Συνδικάτου Οικοδόμων Γιάννη Τασιούλα
Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε ο πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, Γιάννης Τασιούλας, ο οποίος τόνισε:
«Σύντροφε Δημήτρη,
Η θλίψη όλων είναι μεγάλη όπως και η οργή μας για το χαμό σου. Είμαστε περήφανοι που βρεθήκαμε δίπλα σου στον αγώνα, που σε γνωρίσαμε, που αντιμετωπίσαμε μαζί δυσκολίες και εμπόδια.
Εκ μέρους των συναδέλφων σου, των εργαζομένων, όλων των αγωνιστών εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά σου.
Στη γυναίκα σου Ελένη, που στάθηκε στο πλευρό σου σε όλες τις δυσκολίες για να μεγαλώσετε και να σπουδάσετε με το μεροκάματο και τα δυο παιδιά σας. Παλέψατε κάθε στιγμή της ζωής σας για να τους προσφέρετε ό,τι καλύτερο.
Στη Δέσποινα και τη Νάνση. Ο πατέρας σας ήταν καλός μάστορας και εργατικός, ένας τίμιος και πολύ σεμνός αγωνιστής. Να τον θυμάστε με περηφάνια.
Στους γονείς σου που σε μεγάλωσαν με χίλιες δυο στερήσεις. Να δείξουν κουράγιο.
Είναι δύσκολο σε όλους εμάς που βρισκόμαστε σήμερα εδώ να αποχαιρετήσουμε ένα σεμνό αγωνιστή, έναν πρωτοπόρο εργάτη, έναν κομμουνιστή. Μέχρι την τελευταία στιγμή δεν έσκυψε το κεφάλι απέναντι στις μεγάλες δυσκολίες που γεννά η σημερινή κατάσταση για κάθε λαϊκή οικογένεια, την αναδουλειά, τα έξοδα, την αγωνία για το μέλλον των παιδιών.
Ολα τα αντιμετώπιζε με θάρρος, με αξιοπρέπεια, αγώνα, και πάντα με σεμνότητα.
Δεν έλειψε από κανένα αγώνα.
Ο σύντροφος Δημήτρης γεννήθηκε στην Κομοτηνή το 1958.
Η οικογένειά του, φτωχοί αγρότες. Και οι ίδιοι αγωνιστές με συμμετοχή στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση. Από παιδί στη δουλειά και τα βάσανα της ζωής, από μικρός και στον αγώνα. Από τα νεανικά του χρόνια εντάχθηκε στο εργατικό κίνημα.
Δραστηριοποιήθηκε αμέσως μετά τη μεταπολίτευση στις επιτροπές νέων των οικοδομικών σωματείων. Με την ίδρυση του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας ήταν μέλος της διοίκησης του παραρτήματος οικοδόμων Βύρωνα. Πρόσφερε από διάφορες θέσεις μέχρι σήμερα που ήταν γραμματέας του.
Τον εμπιστεύτηκαν οι συνάδελφοι οικοδόμοι για να τους εκπροσωπεί στα συνέδρια της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας και του Εργατικού Κέντρου Αθήνας.
Ολα αυτά τα χρόνια στην πρώτη γραμμή.
Στήριγμα του συνδικάτου για 33 χρόνια. Με συνεχή προσφορά και στη γειτονιά. Δραστηριοποιήθηκε σε Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων, στο κίνημα Παιδείας.
Αυτό το παλικάρι χάσαμε από τη δολοφονική επίθεση παρακρατικών ομάδων, μηχανισμών, πληρωμένων δολοφόνων ενάντια στο λαό που διαδήλωνε.
Σύντροφε Δημήτρη,
Ολοι εμείς που είμαστε εδώ σου δίνουμε μια υπόσχεση. Δε θα χάσουμε ούτε στιγμή από τα μάτια μας τον ένοχο του χαμού σου. Ολους αυτούς που μισούν τους εργάτες και τον αγώνα τους για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Το κίνημα έχει τη δύναμη να τους κόψει το χέρι.
Οσα εμπόδια και αν βάλουν μπροστά μας θα το ξεπεράσουμε.
Καλό ταξίδι σύντροφε».