Αρένα...

Τουλάχιστον προκλητικός είναι ο τρόπος με τον οποίο η πλειοψηφία των αστικών ΜΜΕ αντιμετωπίζουν το ΚΚΕ και τους εκπροσώπους του, όταν δεν τους αποκλείουν από τις εκπομπές και τα δελτία τους. Αλλοτε με ειρωνείες και διακοπές, άλλοτε με ερώτηση πριν ολοκληρωθεί η απάντηση, άλλοτε με αυθαίρετες ερμηνείες σ' αυτά που λένε οι υποψήφιοι και τα στελέχη του Κόμματος, προσπαθούν είτε να διαστρεβλώσουν, είτε να συγκαλύψουν τις θέσεις του ΚΚΕ, να τις φέρουν στα μέτρα της προπαγάνδας τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η παρουσία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη διαδικτυακή εκπομπή του «enikos.gr» την περασμένη Τρίτη και η συνέντευξη στον ΣΚΑΪ (Τσαπανίδου) την ίδια μέρα. Στην πρώτη, το στούντιο μετατράπηκε κυριολεκτικά σε αρένα, με συγκεκριμένους από το κοινό (οι οποίοι παρεμπιπτόντως «σίγησαν» όταν στην ίδια εκπομπή ακολούθησαν ο Τσίπρας και ο Κουβέλης) να συκοφαντούν ανοιχτά και επιδεικτικά το ΚΚΕ, να επιτίθενται χυδαία στην Αλέκα Παπαρήγα, να αναπαράγουν ψέματα για το Κόμμα και την ίδια, με το άλλοθι ότι το κοινό θέτει όποια ερώτηση θέλει! Ολα τα γνωστά και τετριμμένα παρέλασαν από την εκπομπή: Οτι το ΚΚΕ φταίει για την ανεργία στη Ζώνη, ότι ευθύνεται για την αντιλαϊκή πολιτική συγκυβέρνησης και τρόικας, επειδή δε συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι η πολιτική του είναι απαρχαιωμένη, ότι κρύβει τα οικονομικά του και στις επιχειρήσεις του κάνει ό,τι και οι καπιταλιστές, ότι δεν αντιστάθηκε στα χαράτσια της ΔΕΗ (!) και άλλα παρόμοια, με αποκορύφωμα την αθλιότητα ότι η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σπούδασε «τα παιδιά» της στο εξωτερικό. Ακόμα και όταν η Αλέκα Παπαρήγα έκανε προσπάθεια να απαντήσει ολοκληρωμένα στα διάφορα φαιδρά που ακούγονταν, η επιθετικότητα ήταν τέτοια που δεν άφηνε να ακουστεί η απάντηση ή διακοπτόταν από άλλη ερώτηση. Μια από τα ίδια ήταν και η εκπομπή της Τσαπανίδου. Το ΚΚΕ ούτε περιμένει, ούτε επιδιώκει χάδια από τα ΜΜΕ των αστών, η επιθετικότητα των οποίων είναι δείγμα της ανησυχίας τους για τις θέσεις και την επιρροή του Κόμματος στο λαό. Ο τρόπος που προσπαθούν είτε να φιμώσουν, είτε να συκοφαντήσουν το Κόμμα, είναι κριτήριο ψήφου για τους εργαζόμενους, ακόμα και αν δε συμφωνούν σε όλα μαζί του.