Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

ΜΕΒΓΑΛ: ΟΙ ΔΥΟ ΔΡΟΜΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η υπόθεση της «ΜΕΒΓΑΛ» βοηθά στην εξαγωγή συμπερασμάτων, εξαιρετικά χρήσιμων για τους εργαζόμενους. Για να αντιληφθούν τη σημασία του αγώνα αλλά και του επιζήμιου ρόλου των δυνάμεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Στο εργοστάσιο της Αθήνας το ταξικό σωματείο πρωταγωνίστησε στην οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων απαιτώντας και αναγκάζοντας την εργοδοσία να καταβάλλει τα δεδουλευμένα. Στο ίδιο εργοστάσιο υπάρχουν και εργάτες που είναι μέλη του δεύτερου σωματείου της επιχείρησης το οποίο έχει έδρα του τη Θεσσαλονίκη. Το σωματείο αυτό ελέγχεται από τη ΔΑΚΕ και την ΠΑΣΚΕ, οι οποίες αφήνουν στη... διακριτική ευχέρεια της εργοδοσίας το πότε θα πληρωθούν οι εργαζόμενοι.
Η εργοδοσία αξιοποιώντας τη στάση του σωματείου αυτού δεν κατέβαλε τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους στην Αθήνα που είναι μέλη του!
Από τα παραπάνω επιβεβαιώνεται, καταρχάς, η αξία και η σημασία του αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Από την άλλη, αναδεικνύεται πόσο πολύτιμη είναι για την εργοδοσία η δράση της εργατικής αριστοκρατίας. Τη χρησιμοποιεί για να επιτεθεί στους εργαζόμενους, να τους διασπάσει και να υπονομεύσει τους αγώνες τους και την κλιμάκωσή τους.
Να γιατί ένας από τους βασικούς όρους για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση είναι να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο συνδικαλιστικό κίνημα, οι εργαζόμενοι να κάνουν πέρα τις δυνάμεις που συγκροτούν την εργατική αριστοκρατία.