Αντιγράφουμε από την εισήγηση της ΚΕ του ΚΚΕ προς το 16ο Συνέδριο
που έγινε στις 14 – 17/12/2000:
«Τα τελευταία χρόνια, προσυνεδριακά, χρησιμοποιήθηκε
πολύ μελάνι, χύθηκαν κροκοδείλια δάκρυα, επειδή το ΚΚΕ δήθεν παραβιάζει
τις αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου. Ότι διολίσθησε σε μια πρόταση
συμμαχίας που θέτει ως όρο τη συμφωνία με το ΚΚΕ "εφ’ όλης της ύλης", ως
και τη δικτατορία του προλεταριάτου. Με δημαγωγικό τρόπο επικρίθηκε το
ΚΚΕ, γιατί, αντί να ενώσει την εργατική τάξη δήθεν τη διαχωρίζει,
προβάλλοντας μια γραμμή συσπείρωσης που βρίσκεται έξω από την
πραγματικότητα. Ότι χάριν της σοσιαλιστικής επανάστασης παραιτείται από
τον αγώνα για τα καθημερινά προβλήματα του λαού. Έφτασαν στο σημείο
αυτοί που κατηγόρησαν το ΚΚΕ ως δήθεν υποκινητή όλων των μεγάλων
κινητοποιήσεων, των εργατών, των αγροτών, της νεολαίας, να πουν ότι το
ΚΚΕ έχει αποχωρήσει από τα σημερινά πεδία πάλης.
Βεβαίως, αυτές οι δημαγωγικές και εντελώς ψεύτικες
θεωρίες δεν απευθύνονται στα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ. Κυρίως
στρέφονται σε ένα ακροατήριο που ευαισθητοποιείται στην πρόταση του ΚΚΕ,
που συγκινείται με την ιδέα του Λαϊκού Μετώπου, προβληματίζεται σε μια
κοινή ή παραπλήσια κατεύθυνση μαζί του. Από μια άποψη αυτή η επίθεση
δίνει την ευκαιρία να ακουστεί η πραγματική πρόταση του ΚΚΕ πιο πλατιά,
αυθεντικά».
Πάντα ακούγονται παρόμοια επιχειρήματα, ούτε
καινούρια είναι. Εξάλλου έχουν περάσει 13 χρόνια από το 16ο Συνέδριο.
Και χωρίς σχόλια, εύκολα ο καθένας μπορεί να βγάλει συμπεράσματα.
