Εμφανίζουν, για παράδειγμα, μια σειρά προαιρετικές δραστηριότητες, για τις οποίες οι γονείς πρέπει να καταβάλλουν επιπλέον χρήματα (π.χ. θεατρική αγωγή, μουσική, κ.τ.λ.), ως μέρος του καθημερινού προγράμματος, ζητούν πρόσθετα ποσά για την προμήθεια υλικών και άλλα παρόμοια. Κι αυτό τη στιγμή που οι οικογένειες που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα έχουν ετήσιο εισόδημα μικρότερο από 30.000 ευρώ. Αξιοποιούν μάλιστα την αγωνία των γονιών να μην αισθανθούν τα παιδιά τους μειονεκτικά, επειδή δε θα συμμετέχουν σε όλες τις δραστηριότητες της τάξης τους, σαν μέσο πίεσης για να τους αναγκάσουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη.
Μπροστά στις αντιδράσεις και τη δυσαρέσκεια των γονιών, που διαμαρτύρονται για διακρίσεις σε βάρος των παιδιών τους, η ΕΕΤΑΑ εξέδωσε διευκρινιστική ανακοίνωση που αναφέρει ανάμεσα σε άλλα: «Κάθε Φορέας/Δομή που έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα, θα πρέπει να φροντίζει για τη σωστή παιδαγωγική αντιμετώπιση των παιδιών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα».
Οι διευκρινίσεις της ΕΕΤΑΑ και οι συστάσεις προς τους ιδιωτικούς σταθμούς για «παιδαγωγική αντιμετώπιση» των μικρών μαθητών τους δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα. Οταν η Προσχολική Αγωγή αποτελεί εμπόρευμα τότε η παροχή της δεν υπακούει στους κανόνες της παιδαγωγικής αλλά καθορίζεται από τους νόμους της αγοράς. Οι λαϊκές οικογένειες δεν μπορούν να βασίζονται σε προγράμματα με ημερομηνία λήξης, με όρους και προϋποθέσεις που αποκλείουν χιλιάδες παιδιά. Πρέπει να παλέψουν για το δικαίωμα των παιδιών στη δημόσια και δωρεάν Προσχολική Αγωγή και να διεκδικήσουν αποκλειστικά δημόσιους και δωρεάν, σύγχρονους και ασφαλείς παιδικούς σταθμούς με κατάλληλες υποδομές, μόνιμο, εξειδικευμένο και επαρκές προσωπικό.
