Σε
πινγκ - πονγκ ευθυνών εξελίχθηκε το χθεσινό Περιφερειακό Συμβούλιο
Αττικής, κατά τη συζήτηση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι
εργαζόμενοι με τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, η οποία προκλήθηκε
από αίτημα των περιφερειακών Συμβούλων του ΚΚΕ με τη Λαϊκή Συσπείρωση.
Μετά την παρουσίαση του θέματος από
την Λαϊκή Συσπείρωση, που προκάλεσε με αίτημά της τη συζήτηση αυτή, και
την απαίτηση για άμεση επίλυση όλων των προβλημάτων όπως αυτά
περιγράφονταν και στο σχετικό ψήφισμα των εργαζομένων, ακολούθησαν δηλώσεις που προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Σε ανακοίνωσή τους οι δυνάμεις του
ΠΑΜΕ αναφέρουν: «Για “τεχνικές παραλείψεις” μίλησε ο Σγουρός, για
“γραφειοκρατικά εμπόδια” ο εισηγητής της πλειοψηφίας και μαζί οι
παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ “κλάψανε” για τις εργασιακές σχέσεις
δουλείας και τα δικαιώματα, που τσαλαπατιούνται...
Κι δυο μαζί έριξαν ευθύνες στους
εργαζόμενους, που αποδέχτηκαν αυτούς τους όρους δουλειάς και υπέγραψαν
τέτοιες κατάπτυστες συμβάσεις, μετατρέποντας τα θύματα σε θύτες και
κρύβοντας:
-
ότι χρόνια τώρα αυτές οι πολιτικές δυνάμεις πρωτοστατούν στο σμπαράλιασμα των εργασιακών σχέσεων (τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, stage, συμβάσεις έργου, αντιτίμου κ.α.), βγάζοντας αποφάσεις κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας κλπ, προωθώντας εργολαβίες και ΚΟΙΝΣΕΠ.
-
ότι αξιοποιούν την ανεργία, την υποχρηματοδότηση των ΟΤΑ, τις περιορισμένες προσλήψεις, για να προσαρμόζουν τις εργασιακές σχέσεις στις απαιτήσεις της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
-
ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, που προσκυνούν όλες οι παρατάξεις, εκτός της Λαϊκής Συσπείρωσης, προωθεί χρόνια τώρα με τις αποφάσεις της, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και το σπάσιμο των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Παρουσίασαν σαν αναγκαίο κακό τα
Προγράμματα αυτά και όπως είπε και μία αντιπεριφερειάρχης “ιδεολογικά
είμαι ενάντια, αλλά αυτό το σύστημα μόνο τέτοια προγράμματα θα έχει”,
δηλώντας έτσι και την υποταγή τους στη δύναμη του καπιταλισμού, που
γεννά φτώχεια και ανεργία και αναδεικνύοντας άθελά τους τα αδιέξοδα
αυτού του συστήματος, που χρόνια τώρα υπηρετούν.
Οι εκπρόσωποι της Περιφερειακής Αρχής
μοίρασαν τις ευθύνες στον ΟΑΕΔ και την κυβέρνηση (έτσι κι αλλιώς δεν
τους στοιχίζει και τίποτα) και δεν είπαν κουβέντα για τις δικές τους
ευθύνες:
-
Γιατί αποδέχτηκαν αυτούς τους εργασιακούς όρους, γιατί δεν έβγαλαν τόσο καιρό ούτε ένα δελτίο τύπου, που να διαμαρτύρονται και να απαιτούν σεβασμό στα εργασιακά δικαιώματα;
-
Γιατί έγιναν “βασιλικότεροι του βασιλέως” και ενημέρωναν δ/ντές και εργαζόμενους ότι θα εφαρμόσουν τους νόμους του εργασιακού μεσαίωνα, ότι δηλαδή δεν δικαιούνται άδεια, ασθένεια, αργία κλπ;
-
Γιατί δεν κάνανε τίποτα μέχρι σήμερα να πληρωθούν οι εργαζόμενοι, που προσλήφθηκαν στις 2-12-2013;
-
Γιατί “νοικιάζουν” εργαζόμενους σε άλλους φορείς (Αττικό Νοσοκομείο);
-
Γιατί έχουν μετατρέψει τους εργαζόμενους των “γενικών καθηκόντων” του Πεδίου του Άρεως σε καθαριστές και κηπουρούς;
-
Γιατί δεν καλύπτουν το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών στους μηχανικούς, γιατρούς και άλλους που υποχρεωτικά έχουν διπλή ασφαλιστική υποχρέωση;
Σε αυτά τα γιατί, η Περιφερειακή Αρχή
δεν απάντησε, ούτε δέχτηκε να ανακληθεί το επίμαχο έγγραφο της Δ/νσης
Ανθρώπινου Δυναμικού. Παρόλα αυτά προσπάθησε να πείσει ότι “όλοι μαζί
είμαστε” και στη λογική του “να μην φορτωθούμε εμείς ευθύνες της
κεντρικής πολιτικής εξουσίας”, όπως δήλωσε άλλος αντιπεριφερειάρχης
(τέως συνδικαλιστής) δέχτηκε στο δρόμο διαφυγής των ευθυνών και των
υποχρεώσεών της, να βγει ψήφισμα.
Οι περιφερειακοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης ζήτησαν να ανακληθεί το έγγραφο της Δ/νσης Ανθρώπινου Δυναμικού και
το κείμενο του ψηφίσματος να αποτελέσει ΑΠΟΦΑΣΗ, για να είναι
δεσμευτική η υλοποίηση του περιεχομένου και όχι απλώς μια ευχή..., που όμως δεν υιοθετήθηκε από την πλειοψηφία του Περιφερειακού Συμβουλίου.
Παρόλα αυτά η πίεση, που
άσκησε η μεγάλη συγκέντρωση των εργαζομένων στη σύσκεψη, που προηγήθηκε
έφερε αποτελέσματα και η Περιφερειακή Αρχή δεσμεύτηκε ότι μέχρι την
Τρίτη θα έχουν πληρωθεί οι εργαζόμενοι, που προσλήφθηκαν στις 2/12/2013.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Καμιά αυταπάτη. Καμιά αναμονή.
Σωτήρες δεν υπάρχουν.
Ο μόνος δρόμος, που μπορεί να μας
βγάλει από τη φτώχεια και την ανεργία, είναι αυτός του αγώνα, σε γραμμή
ρήξης με όλους όσοι χρόνια τώρα στήριζαν και στηρίζουν τον καπιταλιστικό
τρόπο παραγωγής, την ελεύθερη αγορά και την ΕΕ.
Να φωνάξουμε δυνατά “ΝΟΜΟΣ
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ κι ΟΧΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΗ” και για
αυτό το νόμο να παλέψουμε συλλογικά, για ζωή, για δουλειά με δικαιώματα».
