Σε κλίμα συγκίνησης η κηδεία του Νίκου Μπατιστάτου

Τον Νίκο Μπατιστάτο, που υπηρέτησε την εργατική τάξη μέσα από την επιστήμη του, αλλά και την πρωτοπόρα δράση μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, αποχαιρέτησαν σε κλίμα συγκίνησης στο Νεκροταφείο της Καλλιθέας η οικογένειά του, οι σύντροφοί του, άνθρωποι που συνεργάστηκαν επαγγελματικά ή συνδέθηκαν μαζί του με δεσμούς φιλίας.

Στην κηδεία παρευρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Τιμητική φρουρά δίπλα στη σορό του Ν. Μπατιστάτου, σκεπασμένη με τη σημαία του ΚΚΕ, στάθηκαν οι σύντροφοί του, μεταξύ αυτών και οι σύντροφοί του από την ΚΟ Μηχανικών της οποίας ήταν μέλος. Στεφάνια κατέθεσαν η ΚΕ του ΚΚΕ, οι ΚΟ Μηχανικών και ΚΟ Νέας Σμύρνης του ΚΚΕ, η Επιτροπή Ειρήνης Νέας Σμύρνης, ο πρόεδρος και η Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ, καθώς και φίλοι του εκλιπόντος.

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, τον Ν. Μπατιστάτο αποχαιρέτησε ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας και της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ.

Για τις γνώσεις, τη δημιουργικότητα, αλλά και τον ακέραιο χαρακτήρα του μίλησε ο Θεμιστοκλής Ξανθόπουλος, πρώην υπουργός και πρώην πρύτανης του ΕΜΠ, ο οποίος συνεργάστηκε μαζί του από τη θέση του διοικητή της ΔΕΗ.

Αποχαιρετισμός του Μ. Παπαδόπουλου

«Αποχαιρετάμε σήμερα ένα σύντροφο που έθεσε τις πλούσιες επιστημονικές του γνώσεις, την ανεξάντλητη δημιουργικότητά του και τη δράση του στη μεγάλη υπόθεση της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης.

Το παράδειγμα της επιλογής του συντρόφου Νίκου είναι σημαντικό και διδακτικό, ακριβώς γιατί ο ίδιος είχε αντικειμενικά τη δυνατότητα να κάνει ριζικά διαφορετικές επιλογές για το μέλλον του.

Γεννημένος το 1928, ο σ. Νίκος όταν αποφοιτούσε απ’ το ΕΜΠ ως μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος το 1953 υπήρχαν στη χώρα μας λιγότεροι από 5.000 μηχανικοί, που ήταν φυσικά περιζήτητοι στην αγορά εργασίας.

Εξάλλου ο Νίκος, με τις ικανότητές του και τη συνεχή προσπάθεια να αναβαθμίζει τις γνώσεις του, είχε μια στέρεη ανοδική επαγγελματική πορεία από το πυριτιδοποιείο στο Αιγάλεω, στις τεχνικές μελέτες αεροδρομίων και στη συνέχεια στη ΔΕΗ την εποχή που επεκτάθηκε και εκσυγχρονίστηκε με το δίκτυο διανομής σ’ όλη την Ελλάδα. Μπορούσε λοιπόν εύκολα να διαλέξει μια ζωή προνομιούχου, μια ζωή ατομικού βολέματος, μια ζωή υλικών απολαύσεων. Δεν το έκανε. Επέλεξε να συνταχθεί με την επαναστατική πρωτοπορία της εργατικής τάξης και δεν οπισθοχώρησε μπροστά στις δυσκολίες.

Δεν έκανε πίσω όταν η χούντα τον απέλυσε απ’ τη ΔΕΗ το 1968. Παραιτήθηκε ξανά στη μεταπολίτευση από διευθυντικό στέλεχος της ΔΕΗ όταν πιέστηκε να προωθήσει ορισμένες χαριστικές αναθέσεις σε επιχειρηματικούς ομίλους.

Έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να ιδρυθεί και να λειτουργήσει ο Σύλλογος Διπλωματούχων Μηχανικών ΔΕΗ στον οποίο διετέλεσε αντιπρόεδρος.

Εκλέχτηκε πολλές φορές μέλος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ μέχρι και το 2000 και εκπροσώπησε επάξια την Πανεπιστημονική.

Παράλληλα, συμμετείχε με το μελετητικό του έργο στη διαπάλη με τις αστικές θέσεις, ιδιαίτερα σε θέματα Ενέργειας και βιομηχανίας, φωτίζοντας τον πλούτο της χώρας σε ενεργειακές πηγές, τη σημασία του λιγνίτη και κυρίως το μόνο δρόμο ανάπτυξης που μπορεί να ικανοποιήσει τις κοινωνικές ανάγκες, το δρόμο της λαϊκής εξουσίας. Συνέβαλε σε συλλογικές μελέτες του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών που εκδόθηκαν από τη "Σύγχρονη Εποχή", καθώς και σε πλήθος επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες ως μέλος της Μόνιμης Επιτροπής Ενέργειας του ΤΕΕ. Οι τεκμηριωμένες παρεμβάσεις του και η εργατικότητά του κέρδισαν το σεβασμό των ιδεολογικών αντιπάλων του.

Τι βοήθησε όμως τον σύντροφο Νίκο να σταθεί όρθιος και να συμβάλει στη μεγάλη υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης;

Η αγάπη του για το λαό, η αγάπη του για την επιστημονική γνώση, η γνωριμία του με τη μαρξιστική - λενινιστική κοσμοθεωρία και η συνειδητή ένταξή του στις γραμμές του ΚΚΕ.

Σύντροφε Νίκο,

Η πορεία σου επιβεβαιώνει ότι η επιστημονική γνώση που στρατεύεται στην υπηρεσία του λαού αποτελεί κινητήρια επαναστατική δύναμη. Για όλους εμάς, αλλά ιδιαίτερα για τους νέους κομμουνιστές συναδέλφους σου η πορεία σου διδάσκει τη διάθεση για προσφορά, την επιμονή στην κατάκτηση και διάδοση της επιστημονικής γνώσης, του μαρξισμού, την απόρριψη σε κάθε στάση αυτάρκειας και κάλπικης σεμνότητας, την άρνηση σε οποιαδήποτε υπόκλιση στην προχειρότητα και στον εμπειρισμό.

Μ’ αυτό το μαχητικό πνεύμα, με υπομονή και επιμονή ανταποκρίθηκες στις υπεύθυνες χρεώσεις που σου ανέθεσε το Κόμμα, στα καθήκοντά σου ως μέλος της ΚΕ από το 13ο μέχρι και το 15ο Συνέδριο, ως υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ και σε άλλες αποστολές. Στάθηκες απέναντι στο οπορτουνιστικό ρεύμα στις δύσκολες στιγμές του 13ου Συνεδρίου και συνέβαλες στην ανασυγκρότηση του Κόμματός μας.

Πρόβαλλες σταθερά τις συλλογικές αποφάσεις μας, στις περιπτώσεις που είχες διαφορετική γνώμη, έλεγες εμείς και όχι εγώ.

Προσπαθούσες να προσφέρεις ακόμα και στα τελευταία χρόνια που κλονίστηκε σοβαρά η υγεία σου.

Στην οικογένειά σου, που χάνει έναν καλό σύζυγο και πατέρα, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια. Είμαστε βέβαιοι ότι ο γιος και ο εγγονός σου θα τιμήσουν με τη στάση τους τις παρακαταθήκες σου.

Όλοι εμείς, που συνεχίζουμε τον αγώνα μέσα σε δύσκολες και σύνθετες συνθήκες, υποσχόμαστε να βαδίσουμε αποφασιστικά για να εκπληρώσει η εργατική τάξη την ιστορική της αποστολή, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Καλό σου ταξίδι, σύντροφε Νίκο».

Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ

«Η ΚΕ του ΚΚΕ με θλίψη ανακοινώνει το θάνατο του σ. Νίκου Μπατιστάτου.

Ο σ. Νίκος Μπατιστάτος γεννήθηκε το 1928 στην Αθήνα και σπούδασε στο ΕΜ Πολυτεχνείο Μηχανολόγος - Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, όπου αποφοίτησε το 1953.

Στη συνέχεια δούλεψε για ένα διάστημα στην Εταιρεία Πυριτιδοποιείου - Καλυκοποιείου και στο Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Μελετών Αεροδρομίου. Το 1956 απασχολήθηκε σε διάφορες δραστηριότητες στη ΔΕΗ, όπως μελέτες διανομής, αποτίμηση ηλεκτρικών επιχειρήσεων, τυποποίηση και οργάνωση, προμήθειες. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανικών ΔΕΗ, όπου έγινε αντιπρόεδρος. Η δικτατορία τον απέλυσε από τη ΔΕΗ το 1968, για τις πολιτικές του πεποιθήσεις και δούλεψε ως ελεύθερος επαγγελματίας. Το 1969 προσλήφθηκε στον όμιλο ΒΙΟΧΑΛΚΟ, όπου έγινε διευθυντής της χαλυβουργίας στην εταιρεία ΣΙΔΕΝΟΡ. Το 1975 επανήλθε στη ΔΕΗ ως διευθυντικό στέλεχος και το 1979 παραιτήθηκε εξαιτίας πιέσεων που δέχθηκε για προώθηση χαριστικών αναθέσεων. Διετέλεσε μέλος του ΔΣ της ΔΕΗ την περίοδο 1989-1992. Στο διάστημα 1975-1979 συνέχισε να έχει συνδικαλιστική δράση στο Σύλλογο Διπλωματούχων Μηχανικών ΔΕΗ, που τον είχε ανακηρύξει «επίτιμο πρόεδρο». Είχε εκλεγεί επίσης στην Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ πριν τη δικτατορία και στη συνέχεια από το 1975 έως το 2000, ενώ διετέλεσε πολλά χρόνια μέλος της Μόνιμης Επιτροπής Ενέργειας του ΤΕΕ.

Εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ στο 13ο, 14ο και 15ο Συνέδριο, έως το 1994 διετέλεσε υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ και στη συνέχεια ανέλαβε διάφορες υπεύθυνες χρεώσεις. Συνέβαλε στη συγγραφή αρκετών μελετών, κυρίως για θέματα Ενέργειας και βιομηχανίας, στο πλαίσιο του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών, όπως «ΔΕΗ: Για τα μονοπώλια ή το λαό» και «Το φυσικό αέριο στην Ελλάδα».

Στην περίοδο του 13ου Συνεδρίου, με την ανατροπή του σοσιαλισμού, στάθηκε ενάντια στο οπορτουνιστικό ρεύμα και τις προσπάθειες διάλυσης του Κόμματος, συμμετείχε ενεργά στην προσπάθεια ανασυγκρότησής του».

Από το 902.gr